တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးမွသည္ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္ထူေထာင္ေရးႏွင့္ စိန္ေခၚမွဳမ်ား

 
ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ) | ေမလ ၃၀ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ | ေတာင္ႀကီးတိုင္းမ္ | အျမင္ေဆာင္းပါး)

မူရင္းလင့္..http://www.taunggyitime.com/2013/05/blog-post_8256.html

"စစ္အတြင္း ၁၉၄၆ တြင္ Jami- a – tul Ulema-e Islam အဖြဲ႕ ေပၚေပါက္လာရာ ၄င္းပါတီက ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ကရာခ်ီသို႕သြားကာ ပါကစၥတန္လြတ္ေျမာက္ေရးလွဳပ္ရွားေနေသာ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်င္းနားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၿပီး၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာ၊ ရေသ့ေတာင္တို႔ကို ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ ပူးေပါင္းခြင့္ျပဳရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ထိုသို႔ေဆြးေႏြးရာတြင္ ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းေဒသကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ပါကစၥတန္ထဲသို႔ သြတ္သြင္းရန္ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသအျဖစ္ ရရွိေအာင္လုပ္ေပးရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အိႏၵိယသို႔ အသြားတြင္ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ မစၥတာဂ်င္းနားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရာ ဂ်င္းနားက ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ေမာင္ေတာေဒသမွ မြတ္ဆလင္မ်ားက ပါကစၥတန္ထဲသို႔ ပူးေပါင္းရန္ ေတာင္းဆိုမွဳကို မိမိကိုယ္တိုင္ မေထာက္ခံေၾကာင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။ မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်င္းနားက ရခိုင္ျပည္ေမာင္ေတာႏွင့္ဘူးသီးေတာင္နယ္မ်ားကို ဘဂၤလားျပည္ (ယခုဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ)ထဲသို႔ သြတ္သြင္းေပးရန္ စစ္တေကာင္းမူဆလင္အခ်ိဳ႕က ေတာင္းဆိုခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဤသို႔ လံုး၀မျဖစ္ေစရပါဟု ေျပာရင္း ဗမာျပည္သာမက မည္သည့္အျခားနယ္ပယ္ကိုမွ သိမ္းယူရန္ သို႔မဟုတ္ ေတာင္းယူရန္ မူဆလင္လိ(ခ္)၌ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိေၾကာင္း၊ ထိုကဲ့သို႔ ဘဂၤလားျပည္အေရွ႕ပိုင္းမွ လက္တဆုပ္မ်ွေလာက္ေသာ မူဆလင္လူမ်ိဳးအခ်ိဳ႕၏ ေတာင္းဆိုခ်က္ဆိုသည္မွာလည္း ဘာမွဂရုစိုက္စရာမလိုေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ရွင္းျပခဲ့သည္" ဟု ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ထုတ္ ဦးပုကေလးေရးတဲ့ ငါတို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ တတိယတြဲမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။

အထက္က ဦးပုကေလးရဲ့ ေရးသားခ်က္ဟာ ကေန႔အခ်ိန္မွာ ေရးသားခ်က္မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ လြန္ခဲ့တဲ့ (၆၅) ႏွစ္ အပိုင္းအျခားကာလက ေရးသားထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကေန႔ မိမိကိုယ္ကို ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံယူထားတဲ့ ဘဂၤလီေတြရဲ့ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳ၊ ႏိုင္ငံသားတေယာက္ရဲ့အခြင့္အေရးကို ေတာင္းဆိုမွဳမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ရွမ္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္နီစတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြလို တိုင္းရင္းသားျဖစ္လိုမွဳဟာ အတိတ္က (ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးမရခင္က) တိုင္းျပည္ဖဲ့ထုတ္ေရးအခင္းအက်င္းေတြနဲ႕ ယွဥ္ထိုး စဥ္းစားစရာ၊ သံသယျဖစ္စရာေတြကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါတယ္။

ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြဟာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးနဲ႕ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳကို ေရာေထြးသံုးႏွုန္းျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေရးပရိယာယ္တခုျဖစ္သလို လူ႕အခြင့္အေရးရွဳေထာင့္မွ စာနာသည့္ႏိုင္ငံမ်ားရဲ့အားကို ရယူလိုတဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတကာသို႕ခ်ျပတဲ့အခါ “တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရး ဆံုးရွံဳးျခင္း“ လို႔ မသံုးဘဲ “ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး” ကိုသာ ခ်ျပတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအျမင္မွာ ႏိုင္ငံသားတေယာက္ ျဖစ္ခြင့္နဲ႔ ႏိုင္ငံသားတေယာက္ရဲ့ အခြင့္အေရးကို ျငင္းပယ္ခံရတဲ့လူေတြကို တေယာက္တည္းျဖစ္ေစ စာနာတဲ့စိတ္နဲ႔ ေဖးမကူညီေပးၿပီး ဖိအားေပးတတ္တဲ့ သဘာ၀ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာဖိအားနဲ႔အတူ အထူးသျဖင့္ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတြရဲ့ဖိအား ရပ္တည္မွဳကို လိုခ်င္လို႔ သံုးႏွံဳးျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ျမန္မာလို ေျပာဆိုေရးသားတဲ့အခါ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးအေပၚမွာသာ ရပ္ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာ မရိုးသားျခင္းကို ညြန္ျပေနတာျဖစ္ၿပီး အစိုးရအေနနဲ႔လည္း ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ဆက္ဆံတဲ့အခါ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမွဳဟာ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးျဖစ္တယ္။ ျမန္မာအစိုးရအေနနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာလူထုအေနနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ဘဂၤလီေတြကို ဥပေဒနဲ႔အညီ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ကို လက္ခံေၾကာင္း ေျပာဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားအခ်ဳိ႕လည္း သမာသမတ္က်တဲ့ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ထင္ရွားလိုသျဖင့္ ႏိုင္ငံသားဆိုတဲ့ စကားလံုးကို မသံုးဘဲ တိုင္းရင္းသားလို႔ သံုးႏွံုးျခင္းမ်ိဳးလား သို႔မဟုတ္ တိုင္းရင္းသားနဲ႔ႏိုင္ငံသားကို ကြဲကြဲျပားျပားမသိ၍လား ဆိုတာ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဆိုေတာ့ မြန္၊ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္ စတဲ့တိုင္းရင္းသားေတြရတဲ့ ျပည္နယ္ဖြဲ႕စည္းခြင့္ အခြင့္အေရးနဲ႔ အိႏၵိယ၊ တရုတ္ စတဲ့အမ်ိဳးသားေတြရဲ့ ရရွိမယ့္ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးဟာ မတူပါဘူး။ VOA နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ေဒါက္တာ ရင္ရင္ႏြယ္က - “ဘယ္သူမဆို ဥပေဒနဲ႔အညီ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ေလ်ွာက္ထားခြင့္ရွိတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြက အမ်ားအျပားရွိမယ္။ ဒါ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ရွိတာဘဲ။ ဒါေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားဆိုတာ ေလွ်ာက္လို႕ရတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ တိုင္းရင္းသားဆိုတာ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးျဖစ္တယ္။ ဘယ္ဘဂၤလီ တရုတ္ အိႏၵိယ ေဂါရခါးတို႔က ဘယ္ေတာ့မွ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ခြင့္ မရွိဘူး။ တိုင္းရင္းသားနဲ႔ ႏိုင္ငံသားကို ကြဲကြဲျပားျပား နားလည္ဖို႔လိုတယ္“ လို႔ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းဟာ သဘာ၀အက်ဆံုးအေျဖ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ရိုဟင္ဂ်ာနာမည္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အျခားနာမည္တခုနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ဘဂၤလီေတြကို ျမန္မာတိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးကို ရခိုင္လူထုက ျငင္းပယ္သလို ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကလည္း ျငင္းပယ္ပါတယ္။ ဒီျငင္းပယ္မွဳဟာ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳကို ျငင္းပယ္ျခင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးအေပၚမွာ ရပ္တည္ျခင္းဟာ ျပႆနာရဲ့ ” အေျဖ“ ျဖစ္သလို ရိုဟင္ဂ်ာအမည္နဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတာင္းဆိုမွဳဟာ ျပႆနာရဲ့ “ရင္းျမစ္“ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ယခင္ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေထာက္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြရဲ့ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရး အိပ္မက္ရွည္ကို ရန္ကုန္ စတဲ့ေဒသေတြက မြတ္ဆလင္ေတြပါ ရပ္တည္ေပးလာခဲ့ျခင္းမ်ိဳးေတြဟာ ရခိုင္ပဋိပကၡကို အျခားေဒသေတြကိုပါ လက္ဆက္ကမ္းသလိုျဖစ္ေစခဲ့တယ္။

ျပည္ေထာင္စုၾကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ ျဖစ္သူ ဦးေရႊေမာင္ဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္စမွာ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္မ်ားရဲ့ေမးခြန္းကို ေျဖၾကားတဲ့အခါ ရိုဟင္ဂ်ာနာမည္က အေရးမႀကီးေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ရရွိေရးကသာ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္ မတ္လ (၁၈) ၂၀၁၃ မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဒုတိယေန႔မွာ ရိုဟင္ဂ်ာလူမ်ိဳးကို ျပည္ေထာင္စုတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖို႔ အဆိုတင္းသြင္းခဲ့ပါတယ္။ ရခိုင္ပဋိပကၡေျဖရွင္းလို႔ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပႆနာေတြဆက္လက္ျဖစ္ဖို႔ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ သံသယဆက္ပြားဖို႔ ေဒါသေတြဆက္ျဖစ္ဖို႔ တြန္းအားေပးသလို ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြဟာ မြန္၊ ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ရခိုင္စတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြလို ျပည္နယ္ရရွိေရးကို လိုခ်င္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ထူေထာင္ခြင့္ရရွိဖို႔အတြက္ ဥပေဒအရ တိုင္းရင္းသားျဖစ္တယ္ဆိုတာကို တရား၀င္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ဥပေဒအရ ဘဂၤလီေတြဟာ အခ်က္အလက္ျပည္စံုရင္ ႏိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္ရွိေပမယ့္ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဘဂၤလီေတြလိုခ်င္တဲ့ ျပည္နယ္ထူေထာင္ေရးကို သြားဖို႔အတြက္ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးကို ျဖတ္ေက်ာ္ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒီတိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးကို ျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔အတြက္ ရိုဟင္ဂ်ာ သမိုင္းလိမ္ကို တီထြင္ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရိုဟင္နာမည္ကို ျငင္းပယ္ျခင္းဟာ သမိုင္းလိမ္ကို ျငင္းပယ္ျခင္းျဖစ္သလို တိုင္းရင္းသားျဖစ္ခြင့္ကိုလည္း ျငင္းပယ္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီလို ျငင္းပယ္ျခင္းဟာ ဘာသာေရးအေပၚအေျခခံၿပီး မုန္းတီးလို႔ ျငင္းပယ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ေခတ္သစ္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး ျငင္းပယ္ျခင္းျဖစ္တယ္။

ဘာသာေရးအေပၚမွာ အေျခခံၿပီး တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ ျငင္းပယ္ျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုရင္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ့ ကမန္လူမ်ိဳးေတြကို တိုင္းရင္းသားအဆင့္အား သတ္မွတ္ေပးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမန္လူမ်ိဳးေတြဟာ ေခတ္သစ္ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံမတည္ေဆာက္မီ ရခိုင္ႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ သီးျခားတည္ရွိစဥ္ကတည္းကပင္ (၁၆) ရာစုအလြန္ ရခိုင့္ဘုရင့္တပ္မေတာ္ထဲမွာ ေလးသည္ေတာ္အျဖစ္ အမွဳထမ္းခဲ့ဖူးၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ဥပေဒအရ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ထိုက္သူေတြျဖစ္လို႔ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ တိုင္းရင္းသားနဲ႔ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳ သတ္မွတ္ခ်က္ဟာ ဘာသာေရးအေပၚမွာ အေျခခံျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သမိုင္းအေပၚမွာ အေျခခံထားတဲ့ ဥပေဒျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတဲ့ “သေကၤတ“ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာသားေရးအရ ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္း မဟုတ္ေပမယ့္ ဘာသာေရးအရ ခြဲျခားဆက္ဆံခံေနရတယ္၊ ဘာသာေရးပဋိပကၡျဖစ္တယ္လို႔ စြပ္စြဲေျပာဆိုခ်က္ေတြဟာ အစၥလာမ္ႏိုင္ငံေတြ စုေပါင္းထားတဲ့ OIC ပါ၀င္လာေရးကို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္ တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳအေပၚမွာ ရပ္မေနဘဲ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးမွတဆင့္ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္ ထူေထာင္ေရး။ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္မွတဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ (သို႔မဟုတ္) လူဦးေရေပါက္ကြဲေနၿပီး ေျမေနရာေတြ အထူးလိုအပ္ေနတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ (ရွ္) နဲ႔ ပူးေပါင္းေရးေတြအထိ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ရွိေနပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးကို တက္လွမ္းျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ပကတိျဖစ္တည္မွဳအရ ႏိုင္ငံသားျဖစ္မွဳနဲ႔ အဲဒီျဖစ္ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ ရပ္တည္မယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ သစၥာရွိမွဳမ်ိဳးကို ေမ ၂၅ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ နယူးေယာက္တကၠသိုလ္ခန္းမထဲမွာ ကိုမင္းကိုႏိုင္က -

“ေဟာဒီႏိုင္ငံသားအျဖစ္နဲ႔ အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီႏိုင္ငံနဲ႔ အျခားတိုင္းတပါးႏိုင္ငံရဲ့ အက်ိဳးစီးပြား ယွဥ္လာၿပီဆိုရင္ သို႔မဟုတ္ စစ္တိုက္ရတာမ်ိဳးဘဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ရင္ဆိုင္ရၿပီဆိုရင္ ျပည္တြင္းကေနၿပီးေတာ့ အဲဒီအျပင္ႏိုင္ငံတခုခုကို လက္ယပ္ေခၚတဲ့ သူခိုးဓါးရိုးကမ္းမျဖစ္ဘဲနဲ႔ ငါကိုယ္တိုင္ ေရွ႕ဆံုးက ရင္ေကာ့ၿပီး တိုက္မယ္ဆိုတဲ့ သစၥာရွိမွဳမ်ိဳး ရွိဖို႔လိုပါမယ္။ အဲဒီလို သစၥာရွိမွဳဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာ ခင္ဗ်ားတိုကို ႏိုင္ငံသားစစ္စစ္ရဲ့ဘ၀၊ လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာေတြအတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔ေရွ႕ကေန တက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ရပ္ပါမယ္လို႔ ကတိျပဳပါတယ္“ လို႔ ေျပာၾကားခဲ့တယ္။

ဒီအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ရပ္တည္ေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ သံသယမရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးထက္ ဘာသာေရးပဋိပကၡဘက္ကို ေမာင္းႏွင္ေနတယ္ဆိုတာကို အခ်က္အလက္ေတြအရ ေကာက္ခ်က္ဆြဲႏိုင္ခဲ့သလို ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ား စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ရဲ့ ေတြ႔ရွိခ်က္ကလည္း မွန္ကန္မွဳကို ပံ့ပိုးေစခဲ့ပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ရဲ့ အစီရင္ခံစာေတြထဲမွာ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာရွိတဲ့ ဘဂၤလီေတြကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ ရန္ကုန္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာေရာက္ဘဂၤလီေတြကပါ လမ္းညြန္မွဳေတြေပးေနသလို စခန္းထဲက ဘဂၤလီေတြကလည္း လုပ္ေဆာင္မွဳေတြကို အစီရင္ခံၾကတဲ့ေတြ႔ရွိခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္း ရန္ကုန္ ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ႏို္င္ငံတကာထိပါ ျဖန့္က်က္ထားတဲ့ ကြန္ယက္ေတြဟာ က်ယ္ျပန္႔စြာ စဥ္းစားရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလာျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေကာ္မရွင္ရဲ့အစီရင္ခံစာ စာမ်က္ႏွာ (၁၁၆) ၁၃.၃ မွာ “ရခိုင္ျပည္၌ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡမ်ားကို ျပည္တြင္း၌သာမက ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းကပါ အထူးေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး ဤျပႆနာကို ႏိုင္ငံတကာ ျပႆနာျဖစ္လာေအာင္ ASEAN ႏိုင္ငံမ်ားသို႔လည္း ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕က ႀကိဳးပမ္းလ်ွက္ရွိေနပါသည္။ “ ဟု ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ သစၥာရွိမွဳ မရွိမွဳဟာ စိန္ေခၚမွဳတရပ္အျဖစ္ တည္ရွိေနပါတယ္။

ဆက္ရရင္ ရခိုင္ျပည္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ ဘဂၤလီေတြဟာ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ကရာခ်ီၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ အစၥလာမ္ညီလာခံမွာ ဘူးသီးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္၊ ေမာင္ေတာကို ပါကစၥတန္နဲ႔ပူးေပါင္းေရးအဆိုကို တင္သြင္းခဲ့သလို ၁၉၄၇ မွာလည္း ပါကစၥတန္လြတ္ေျမာက္ေရး လွဳပ္ရွားေနတဲ့မြတ္ဆလင္ေခါင္းေဆာင္ ဂ်င္းနားနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၿပီး ေတာင္းဆိုခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ ဒီလွုပ္ရွားမွဳေတြဟာ လြတ္လပ္ေရးမရခင္က လွဳပ္ရွားမွဳ ေတြျဖစ္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစ ၁၉၄၈ မွာ မူဂ်ာဟစ္အဖြဲ႔က -
(က) ကုလားတန္ျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းႏွင့္ နစ္ျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းၾကားေဒသကို မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ National Home အျဖစ္သတ္ မွတ္ေပးရန္
(ခ) ရခိုင္ရွိ မြတ္ဆလင္မ်ားကို တိုင္းရင္းသားစာရင္းထဲ ထည့္သြင္းေပးရန္ စသည္ျဖင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။

ဒီေတာင္းဆိုခ်က္ေတြထဲမွာ တိုင္းရင္းသားစာရင္းထဲမွာ ထည့္သြင္းထားျခင္းမရွိသလို ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သံုးစြဲျခင္းမရွိေသးဘူး ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္မွာလည္း မြတ္ဆလင္ညီလာခံကို အလယ္သံေက်ာ္မွာ က်င္းပခဲ့ၿပီး ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရကို ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။
(က) ရခိုင္ေျမာက္ပိုင္းကို ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ခ်င္းေတာင္ တန္းမ်ား၊ ကခ်င္ေဒသမ်ားနည္းတူ လြတ္လပ္ေသာ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္အျဖစ္ အျမန္ဆံုးဖြဲ႔စည္းေပးရန္၊
(ခ) စစ္ေတြၿမိဳ႕ကို ရခိုင္ျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ႕ေတာ္ဟု သတ္မွတ္ကာ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဆိပ္ကမ္းကြပ္ကဲမွဳကို ရခိုင္ႏွင့္မြတ္ဆလင္ (၅၀) ရာခိုင္ႏွဳန္းစီ စီမံခန္႔ခြဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ျပဳရန္ႏွင့္ ပထမဆံုးၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ႏွင့္ တိုင္းမင္းႀကီးကို မြတ္ဆလင္လူမ်ိဳးမွ ခန္႔ထားရန္၊
(ဂ) လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔စည္းေပးရန္ ထိုတပ္ဖြဲ႔မွ မြတ္ဆလင္ (၅၀) ရာခိုင္ႏွဳန္းပါ၀င္ရန္ ဗဟိုအစိုးရအဖြဲ႔တြင္မူ ၀န္ႀကီးခန္႔ထားရန္၊
(ဃ) တိုင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ အျခားျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းမ်ားနည္းတူ ကိုယ္စားလွယ္အညီအမွ် ေစလြတ္ခြင့္ရရန္၊
(င) မြတ္ဆလင္ေကာင္စီ ထားရွိခြင့္ျပဳရန္ စတဲ့အခ်က္မ်ားပါ၀င္ပါတယ္။

ဆိုေတာ့ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြထဲမွာလည္း ရိုဟင္ဂ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သံုးစြဲထားျခင္းမရွိတာကို ေတြ႔ရမွာျဖစ္သလို ရွမ္းျပည္နယ္စတဲ့ ျပည္နယ္ေတြလို မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္ဖြဲ႔စည္းေရးကို ေတာင္းဆိုထားတာကို ေတြ႔ရမွာပါ။

၁၉၆၆ ခုႏွစ္မွာလည္း မူဂ်ာဟစ္ေခါင္းေဆာင္ ကာဆင္ရဲ့ ဘဂၤလီလက္က်န္မ်ား ျပန္လည္လွဳပ္ရွားလာတဲ့အခါ (ဖဆပလ) အမတ္ေဟာင္း စူလတန္မာမြတ္နဲ႔ ေမာ္လ၀ီဆရာမ်ားဟာ ေမာင္ေတာ္၊ ဘူးသီးေတာင္၊ ရေသ့ေတာင္ၿမိဳ့နယ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းကို အာကစၥတန ္(Arkistan) ထူေထာင္ေရး လွဳပ္ရွားခဲ့တာေတြရွိ သလို ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာလြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔အေနနဲ႔လည္း လြတ္လပ္တဲ့ မြတ္ဆလင္ျပည္ ထူေထာင္ေရးကို ၾကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ေမလက ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္တခုလံုးရွိ ရခိုင္ေတြကို သုတ္သင္ေရးနဲ႔ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕အား သိမ္းပိုက္ေရးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပမယ့္ ရဲနဲ႔လံုထိန္းတပ္ရင္းတို႔က ျပန္လည္ခုခံခဲ့တဲ့အတြက္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မက်ဆံုးခဲ့ပါ။ အဲဒီကာလက ဘဂၤလီအင္အား ငါးေသာင္းခန္႔က ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီး တကယ္လို႔ ၿမိဳ႕သိမ္းတိုက္ပြဲေအာင္ျမင္ခဲ့ရင္ ဘဂၤလားေဒ့ (ရွ္) ႏိုင္ငံဘက္က ေနာက္ထပ္ငါးေသာင္း ထပ္၀င္လာမယ့္သတင္းေတြ ေပါက္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေပါက္ၾကားသတင္းေတြကို အေျခခံၿပီး ၿမိဳ႕နယ္သံဃာနာယက ဆရာေတာ္တပါးရဲ့ ေပးစာဟာ ခိုင္မာတဲ့သမိုင္းမွတ္တမ္းအျဖစ္ အထင္အရွားရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၁၉၄၈ မွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ပါတယ္။ ယခု ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြရဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြဟာ ၁၉၄၂၊ ၁၉၄၇၊ ၁၉၄၈၊ ၁၉၅၁၊ ၁၉၆၆၊ ၁၉၇၄၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေတြမွာ လက္ရွိတည္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေနေျမအခ်ဳိ႕ကို ဖဲ့ထုတ္ဖို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ေျပာလိုပါတယ္။ ဒီလို ေခတ္အဆက္ဆက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့မွဳသမိုင္းေတြဟာ ဒီေန႔ ရိုဟင္ဂ်ာနာမည္နဲ႔အတူ တိုင္းရင္းသားအျဖစ္ ေတာင္းဆိုမွဳကို ျမန္မာလူထုက သံသေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ျငင္းပယ္ေနခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျငင္းပယ္မွဳဟာ သမိုင္းေၾကာင္းေတြအရ ျငင္းပယ္ရတာျဖစ္ၿပီး ဘာသာေရး မတူညီမွဳ အေပၚမွာ ျငင္းပယ္ျခင္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။

ဘဂၤလီေတြဟာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ျဖစ္တဲ့ ျပည္နယ္ထူေထာင္ေရး၊ အဲဒီကတဆင့္ သီးျခားႏိုင္ငံေတာ္ (သို႔မဟုတ္) အျခားမြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံတခုခုနဲ႔ ပူးေပါင္းေရးဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ေတြမ်ိဳး ရခိုင္ျပည္ရဲ့ အျခားတဖက္က မြတ္ဆလင္ေတြ မေတြးခဲ့သလို အကယ္၍ ေတြးခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ အေကာင္အထည္မေဖာ္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္တခ်က္ အဲဒီအုပ္စုႏွစ္ခုဟာ ဆက္စပ္မွဳမရွိခဲ့ျခင္း၊ မစည္းရံုးႏိုင္ခဲ့ျခင္းေတြလည္း ပါေကာင္းပါႏိုင္ပါတယ္။ ဘာဘဲေျပာေျပာ အဲဒီေခတ္ကာလေတြဆီက ရခိုင္ျပည္ရဲ့ အျခားတဖက္မွာ ရွိေနတဲ့ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ ရိုးသားစြာ ခ်စ္ျပခဲ့ျခင္းကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုေျပာလို႔ ရခိုင္ျပည္မွာ ေနထိုင္တဲ့ ဘဂၤလီေတြအားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ မရိုးသားဘူးလို႔ မေျပာလိုပါဘူး။ အဲဒီေခတ္ေတြက ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚမွာ ရိုးသားစြာ ခ်စ္ျပခဲ့တဲ့ ဘဂၤလီေတြရွိခဲ့ပါတယ္။

ဆက္ရရင္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းကာလေတြမွာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြဟာ ရခိုင္ျပည္ရဲ့ အျခားတဖက္မွာရွိတဲ့ မြတ္ဆလင္ဘာသာ၀င္ေတြကို ခ်ိတ္ဆက္ကာ စည္းရံုးႏိုင္ခဲ့တယ္။ လြတ္လပ္ေရးမရခင္က ကုလား - ဗမာ အဓိကရုဏ္းဟာ ရခိုင္ျပည္ဘက္ကို မကူးစက္ခဲ့သလို ၁၉၄၂ ကုလား - ရခိုင္ အဓိကရုဏ္းဟာလည္း ဗမာျပည္ကို မကူးစက္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၂ ရခိုင္အေရးအခင္းဟာ အျခား ေဒသေတြကိုပါ ျပန္႔ႏွံ႔သြားျခင္းဟာ ဆက္စပ္ေနျခင္းကို လွစ္ျပလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ့္တကယ္လည္း ရရွိထားတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအရ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံဘဂၤလီေတြရဲ့ ႏိုင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္အိပ္မက္ကို ရန္ကုန္ စတဲ့ေဒသေတြက ပညာတတ္အခ်ိဳ႕၊ ပိုက္ဆံရွိသူအခ်ိဳ႕၊ ေမာ္လ၀ီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအား ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ကို မက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ကြယ္က ရပ္ေပးခဲ့တာေတြဟာ ရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံ ဘဂၤလီေတြအတြက္ ေရွ႕ဆက္လုပ္ရန္ အားေပးသလိုျဖစ္ေစခဲ့ျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာသာေရးပဋိပကၡကို စနစ္တက် ပံုေဖာ္ေနျခင္းဟာ သိသာထင္ရွားပါတယ္။ ဘာသာေရးပဋိပကၡျဖစ္ေပၚေရးဟာ သူတို႔ေတြရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာတခုဆိုတာကို သတိထားဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ အမွန္တကယ္ ဘာသာေရးပဋိပကၡျဖစ္မွ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို သြားလို႔ရမယ္လို႔ တြက္ထားပံုရပါတယ္။

ဒီအေပၚမွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနတဲ့ အစၥလာမ္မစ္ႏိုင္ငံအခ်ဳိ႕ကလည္း ေနာက္ကြယ္က ရပ္ေပးျခင္းမ်ိဳးေတြထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡမ်ား စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ရဲ့ အစီခံစာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄) ၄.၉ မွာ “ဘဂၤလီမ်ားအေနျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္အား သိမ္းပိုက္ရန္ႀကိဳးစားေနသည္ဟုဆိုရန္ ခိုင္မာေသာ သက္ေသမရွိေသာ္လည္း ၄င္းတို႔၏ ရိုဟင္ဂ်ာတိုင္းရင္းသားအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအခြင့္အေရးရရွိရန္ ေတာင္းဆိုမွဳျပဳေနျခင္း၊ ေရွ႕ကာလမ်ားက ရခိုင္ျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း နယ္ေျမကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ သီးသန္႔နယ္ေျမအျဖစ္ ေတာင္းဆိုမွဳျပဳခဲ့ျခင္းမ်ားက ၄င္းတို႔၌ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား လက္ခံႏိုင္သည့္ အေနအထားထက္ပို၍ ႏိုင္ငံေရးအရ လႊမ္းမိုးလိုမွဳႏွင့္ နယ္ေျမထိန္းခ်ဳပ္လိုမွဳစိတ္ဓါတ္မ်ား ကိန္းေအာင္းလွ်က္ရွိေနသည္ဟု သံုးသပ္ရေသာ အေနအထားကို ျဖစ္ေပၚေစပါသည္။“ လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ေကာ္မရွင္ရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ဟာ ေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္အေပၚမွာ သို႔မဟုတ္ အခ်က္အလက္ေတြအေပၚမွာ သံုးသပ္ရ ေကာက္ခ်က္ခ်ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆက္စပ္ေျပာခ်င္တာတခုက ၂၀၁၂ က က်ေနာ္ေရးတဲ့ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္မွသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ေဆာင္းပါးအေပၚမွာ မြတ္ဆလင္ပညာတတ္ NLD ပါတီ၀င္တဦးက မြတ္ဆလင္ေတြကို မီးေလာင္တိုက္သြင္းေနတယ္လို႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တာက အထက္မွာ က်ေနာ္တင္ျပခဲ့တဲ့ အတိတ္ကာလေတြက (က) ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံနဲ႔ ပူးေပါင္းေရး လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ (ခ) သီးျခားမြတ္ဆလင္ႏိုင္ငံ၊ (ဂ) မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္ဖြဲ႕စည္းေရး စတဲ့လွဳပ္ရွားမွဳ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ အေပၚမွာ “မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္မွသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔“ လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ၿပီး ေဆာင္းပါးေရးခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အတိတ္က လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ လက္ရွိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ အထက္က ေကာ္မရွင္ရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ကို ဟပ္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာတံခါးကို အႀကိမ္ႀကိမ္လာေခါက္ေနတယ္လို႔ ေျပာရမွာျဖစ္တယ္။ လူဦးေရေပါက္ကြဲေနတဲ့ ႏိုင္ငံနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းအျဖစ္ ေနထိုင္ရျခင္းကိုလည္း သတိထားဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။

၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ေရးမွတဆင့္ မြတ္ဆလင္ျပည္နယ္ဖြဲ႔စည္းေရးအိပ္မက္ကို ရန္ကုန္ စတဲ့ေဒသေတြက မြတ္ဆလင္ေတြကိုပါ မက္ေစခဲ့တယ္လို႔ အထက္မွာ သံုးသပ္ျပခဲ့ျခင္းေတြ၊ ယခင္ကလည္း သံုးသပ္ျပခဲ့ျခင္းေတြဟာ အခ်က္အလက္ေတြအေပၚမွာ သံုးသပ္ခဲ့ျခင္း၊ ေကာက္ခ်က္ဆြဲခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေကာ္မရွင္ရဲ့ စံုစမ္းေတြ႕ရွိခ်က္ဟာ က်ေနာ္ရဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ေတြကို မွန္ကန္ေၾကာင္း အေထာက္အကူျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေကာ္မရွင္ရဲ့အစီရင္ခံစာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄) ၄.၁၀ မွာ “ ရခိုင္လူမ်ိဳး အခ်ိဳ႕ကလည္း အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ ဘဂၤါလီမ်ားသည္ ယခင္မူဂ်ာဟစ္ သူပုန္မ်ား ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ားကို ျပန္လည္ေတာင္းဆိုမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာဆိုၾကပါသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘဂၤါလီ ေဒသခံမ်ားသည္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံတြင္ RSO (The Rohingya Solidarity Organization) မ်ားမွ ဖြင့္လွစ္ေသာစစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းမ်ားသို႔ တက္ေရာက္ခဲ့သည္ဟုလည္း ရခိုင္လူမ်ိဳးအခ်ိဳ႕က ဆိုပါသည္။ သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေသာ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ တစ္ခ်ိဳ႕ထံမွ သိရွိရသည္မွာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ အခ်ိဳ႕ေသာဗလီမ်ားသည္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားမွ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္ အေတြးအျမင္မ်ားကို သင္ၾကားေမြးထုတ္ေပးျခင္း၊ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးထားေသာ နယ္လွည့္တရားေဟာ ဆရာမ်ားစြာကို ရခိုင္ေဒသအပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္သို႔ အသုတ္လိုက္ေစလႊတ္ျခင္းမ်ား ရွိေနသည္ဟု သိရွိရပါသည္။“ ဟု စံုစမ္းစစ္ေဆးခ်က္အား တိုင္းျပည္သို႔ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။

ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ က်ေရာက္မယ့္အႏၱရာယ္ေတြကို တိုင္းျပည္ရဲ့ခါးပိုက္ထဲမွာ ေရာက္ရွိေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်က္ႏွာထက္ အမ်ိဳးသားအက်ိဳးစီးပြားရဲ့မ်က္ႏွာကို ေထာက္ရွဳရေတာ့မယ့္ စိန္ေခၚမွဳတရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ရခိုင္ပဋိပကၡႏွစ္ႀကိမ္ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ရခိုင္ေတြအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္ အေဆာက္အအံုမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းအား မေတြ႔ရဘဲ ဘဂၤလီေတြကသာ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္အေဆာက္အအံုေတြထိ ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းရဲ့ ညြန္းကိန္းကိုလည္း ဆက္စပ္ စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

၂၀၁၂ ၾသဂုတ္လ (၁) ရက္ေန႔စြဲနဲ႔ “အစၥလာမ္မစ္သမၼတ ရိုဟင္ဂ်ာႏိုင္ငံေတာ္“ အျဖစ္ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ့အက်ယ္အ၀န္းဟာ (16,042Km2) ရွိၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ကို စစ္ေတြလို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီေၾကညာခ်က္ မထြက္ခင္က တေက်ာ့ျပန္ ေအာက္တိုဘာ ရခိုင္အေရးအခင္း မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ဆိုေတာ့ ျပႆနာေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လံွဳ႕ေဆာ္သလိုျဖစ္ေစခဲ့တဲ့အျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရခင္ကပင္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္လာခဲ့ျခင္းကိုလည္း ညြန္းဆိုေနသလို တဘက္မွာ ရခိုင္၊ ဗမာ အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုရဲ့ သံသယေတြကို ပိုမိုျဖစ္ေစခဲ့၊ ေဒါသေတြကို ပိုျဖစ္ေစခဲ့တယ္လို႔ေျပာရမွာျဖစ္တယ္။

လူမ်ိဳးတံုးသတ္ျဖတ္မွဳမရွိဘဲ လူမ်ိဳးတံုးသတ္ျဖတ္ေနတယ္လို႔ ေျပာဆိုျခင္း၊ ဘာသာေရးပဋိပကၡ မျဖစ္ပါဘဲလ်က္ ဘာသာေရးပဋိပကၡျဖစ္ေနပါတယ္လို႔ ေျပာဆိုျခင္းေတြဟာ အမွန္တကယ္ျဖစ္မယ့္ ဘာသာေရးပဋိပကၡဆိုတာ ဘဂၤလီေတြရဲ့ မဟာဗ်ဴဟာလို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚကို မျဖစ္မေနေရာက္ေအာင္ ေမာင္းႏွင္သြားမယ့္ အေနအထားေတြရွိေနျခင္းဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ စိန္ေခၚမွဳေတြဘဲလို႔ သံုးသပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ေသနတ္တခ်က္ေဖာက္စရာမလိုဘဲ နယ္ေျမအခ်ိဳ႕ကို သိမ္းပိုက္လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေအးသာေအာင္ရဲ့ ေထာက္ျပမွဳကို ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ အထူးအေလးအနက္ထား စဥ္းစားဖို႔ လိုအပ္သလို ဘဂၤလီေတြရဲ့ ေနာက္ထပ္ မဟာဗ်ဴဟာတခုဆိုတာကိုလည္း ထည့္တြက္ထားဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။ (၁၄) ရာစုက ကိုဆိုဗိုမွာ ဆာ့တ္လူမ်ိုးက (၉၆) ရာခိုင္ႏွုန္းရွိၿပီး အစၥလာမ္ အယ္ေဘးနီးယားက (၃) ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့ေပမယ့္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အစၥလာမ္အယ္ေဘးနီးယားေတြက (၈၁.၆) ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သြားကာ ဆာ့တ္လူမ်ိုးေတြက (၉) ရာခိုင္ႏွုန္းျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ရခိုင္ေတြ တခ်ိန္ကလူမ်ားစု ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ လက္ရွိအေနအထားမွာ ဘဂၤလီေတြက အသာစီးရလ်က္ရွိေန ပါတယ္။ ဘူးသီးေတာင္မွာ ဘဂၤလီ (၉၅)၊ ေမာင္ေတာ (၉၆)၊ ရေသ့ေတာင္ (၈၀) နဲ႔ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွာ (၅၅) ရာခိုင္ႏႈန္းထိ ရွိေနပါတယ္။ ဘာသာေရးအရ မွန္ကန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မမွန္ကန္သည္ျဖစ္ေစ ေမာ္လ၀ီဆရာေတြရဲ့ သြန္သင္မွဳေတြက ကေလးေမြးဖြားႏွုန္းကို အားေပးေနတာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ နယ္ေျမအခ်ိဳ႕ကို ေသနတ္တခ်က္ေဖာက္စရာမလိုဘဲ ဆက္လက္သိမ္းပိုက္ေစမယ့္ မဟာဗ်ဴဟာလည္း ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ စိန္ေခၚမွဳေတြျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။

တခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားခဲ့တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြဟာ မြတ္ဆလင္ေတြရဲ့ လူအင္အားတိုးပြားႏႈန္း (ေမြးဖြားႏႈန္း) မဟာဗ်ဴဟာေတြနဲ႕ ခ်ီတက္ရင္း ယေန႔အခ်ိန္မွာေတာ့ အစၥလာမ္မစ္ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရး အႏၱိမပန္းတိုင္ကို ေရာက္ရွိေနျခင္းေတြကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ အေကာင္းဆံုး သခၤန္းစာေတြ ျဖစ္ေနမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ။

ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)

ဘုန္းၾကီးပ်က္ဆိုရာ၀ယ္။

တစ္ခါကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကို ဒကာတစ္ေယာက္ေရာက္လာပါတယ္။ ေရာက္လာျပီးေတာ့

‘’တစ္ခ်ိဳ႕ဦးဇင္းေတြ ကိုရင္ေတြဟာ ေဘာလံုးကန္တယ္ ျခင္းခပ္တယ္ 

 ဗီြဒီယိုေတြၾကည့္တယ္ဘုရား ဒါေၾကာင့္ 

အဲဒီရဟန္ုးမ်ိဳးသာသနာမွာမရွိသင့္ဘူး။ လူထြက္ခိုင္းသင့္တယ္။ 

ဒဏ္ေပးသင့္တယ္ဘုရား” ဆိုျပီးေလွ်ာက္ထားတယ္။ 

ဒီေတာ့ဘုန္းၾကီးကျပန္ေမးပါတယ္။ ‘’ဒကာေတာ္၊ သစ္ပင္မွာ 

အကာကအေရးၾကီးလား။ အႏွစ္ကအေရးၾကီးလားကြယ့္”လို႔။ “မွန္ပါ၊ 

အႏွစ္ကအေရးၾကီးပါတယ္

ဘုရား” ဒါဆိုလည္းကြယ္၊သစ္ပင္ေတြကို အႏွစ္ဘဲထားျပီး 

အကာကိုခြာပစ္လိုက္ရင္မေကာင္းေပဘူး

လား” မွန္ပါဘုရားအဲလိုလညး္မျဖစ္ေသးဘူးဘုရား” တဲ့။ 

ဒါနဲ႕အဲဒီဒကာေတာ္ကျပန္သြားခဲ့တယ္

ဆိုပါစို႕၊မွန္ပါတယ္။အကာကိုလုိရင္းမဟုတ္ေပမယ့္ 

အကာရွိမွလည္းအႏွစ္ကအက်ိဳးရွိေအာင္ေနထုိင္

ႏုိင္တယ္။အခ်ိဳ႕ကိုရင္သာမေဏမ်ား၊ ဘုန္းၾကီးရဟန္းမ်ား 

သာသနာေတာ္အတြင္းေနထုိင္ရမႈကို 

နည္းနည္းေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ အခ်ိဳ႕ကိုရင္ေတြ၊ ဦးဇင္းေတြက 

သာသနာမွာ သိပ္ျပီးမေပ်ာ္ပုိက္ပါ

ဘူး။ ဒီလိုျဖစ္ရတာဟာ အသိဥာဏ္မပါ 

သဒၶါတရားအားေကာင္းၾကတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္လို႕ဆုိရပါမယ္။

 ကိုယ့္မွာသားရဟန္းေလး ၊ကိုရင္ေလးရွိရင္ လံုး၀  

လူမထြက္ေစခ်င္ၾကဘူး။ ကို္ယ္သိကၡာတင္ေပးထားတဲ့ရဟန္း၊ 

၀တ္ေပးထားတဲ့ကိုရင္ေတြကို ဘယ္ဒါယကမွ လူမထြက္ေစခ်င္ပါဘူး။ 

လူမထြက္ေစခ်င္တာ ရုိးရိုးမဟုတ္ပါဘူး။ မိဘျဖစ္သူက

ငါ့သားလူထြက္မဲ့အစား အေမ့ကိုသာသတ္သြားလုိက္ပါ၊ 

ရဟန္းခံထားသူ ရွင္ခံထားသူက ဦးဇင္းက

ကိုရင္က လူ၀တ္လွဲမယ္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႕ကို 

အရွက္တကြဲအက်ိဳးုနည္းျဖစ္ေစခ်င္တာေပါ့

ဟုတ္လား။ စသည္ျဖင့္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕လက္ရွိကိုရင္ ဦးဇင္းေတြကို 

လူမထြက္ဖို႕ျခိမ္းေျခာက္ေလ့ရွိပါ

တယ္။ သူတို႕လည္းတရားပါတယ္။ သားရဟန္းဂုဏ္ေလး၊ 

ရဟန္းဒကာဂုဏ္ေလးက လိုခ်င္ၾကတာကိုး။ ဂုဏ္မဟုတ္ခဲ့ရင္လည္း 

သဒၶါတရားလြန္ကဲသကိုး၊ လြန္ကဲတဲ့သဒၶါက 

ပညာမွမပါသကိုး။ ေလာကမွဟန္ခ်က္ေတြညီေနဖို႕ 

လိုအပ္ေနတဲ့အရာေတြရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့
 
အလင္းနဲ႕ အေမွာင္၊ အျဖဴနဲ႕အမည္း၊ အသြားနဲ႕အျပန္၊ အေပးနဲ႕အယူ၊ 

အ၀င္နဲ႕အထြက္၊ အထက္နဲ႕

ေအာက္၊ အသိနဲ႕အက်င့္၊ ၀ိဇၨာနဲ႕စရဏ၊ ၀ီရိယနဲ႕သမာဓိ၊ သဒၶါနဲ႕ 

ပညာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုး

ဟာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု မညီမွ်ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေလာကဟာ 

ကေမာက္ကမျဖစ္တာပါပဲ။ ဒီမွာေနာက္ဆံုးစံုတြဲေလးျဖစ္တဲ့ 

သဒၶါနဲ႕ပညာကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ 

သဒၶါေတြေကာင္းလြန္းေတာ့ ေတြ႕ေတြ႕သမွ်ေယာက္က်ားကို 

ရဟန္းခ်ည္းလုပ္ခိုင္းခ်င္ေနတတ္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္ သာသနာ့ေျမမွာ

သူတို႕ေျပာတဲ့ ဘုနး္ၾကီးပ်က္ဆိုတာထြက္ေပၚလာရပါတယ္။ 

ဘုန္းၾကီးပ်က္ဆိုတာ သဒၶါတရားနဲ႕ဘုန္း

ၾကီးဘ၀မွာအတင္းေနခိုင္းတယ္။ က်ဳပ္လူ၀တ္လွဲခ်င္တယ္ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ 

ဘုရားရဲ႕၀ိနည္းေတာ္ကို မလိုက္နာႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုရင္ အရွင္ဘုရား၊ 

အဓိကကေတာ့စိတ္ပါပဲဘုရား ဆိုျပီးေတာ့ လူမထြက္ခုိင္းဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ 

ရွင္ဘုရား ဘာလုိေနလဲ ၊ေငြလား၊ ဘာလိုခ်င္တာလဲေျပာ၊ လူမထြက္ရင္

ျပီးေရာ၊ ဆိုတဲ့ကိစၥေတြေပၚလာတယ္။ အဲဒါဆရာ ဒကာၾကားမွာ ။ 

ဖိုးခ်ိဳရဲ႕မာလာေဆာင္ သီခ်င္းထဲ
 
ကလိုေျပာရရင္  အဲဒီလိုနဲ႕သာသနာ့နယ္ေျမမွာ 

..လို႕ေျပာရေတာ့မွာဘဲ။ 

အဓိကလိုရင္းကေတာ့ သာ

သနာကိုေထာက္ပံ့ေနၾကတဲ့ သာသနာ့ဒါယကာအမည္ခံလိုသူမ်ားက 

ပိုအဓိကက်ပါတယ္။ ကိုယ္ရဟန္းခံမည့္ပုဂိၢဳလ္ 

ကိုယ္ကိုရင္၀တ္ေပးမည့္ပုဂိၢဳလ္က ကိုရင္၀တ္ဖုိ႕ ရဟန္းခံဖို႕ သဒၶါတရား
 
အျပည့္အ၀ရွိရဲ႕လား၊ သဒၶါတရားခိုင္ရဲ႕လားလုိ႕။ 

စာေပကိုၾကိဳးစားအားထုတ္ျပီး သာသနာ့အက်ိဳးသယ္

ပိုးခ်င္တဲ့သူဟုတ္ မဟုတ္ 

စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ျပီးမွသာလွ်င္ ေထာက္ပံ့ေပးသင့္ပါတယ္။ 

အဲလိုမွမဟုတ္ရင္

ကိုယ္ကဘဲေမြးထုတ္ ကို္ယ္ကဘဲသတ္ျဖတ္တဲ့သူျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ 

ဘုန္းၾကီးပ်က္လို႕ ျမင္တတ္တဲ့ သူေတြကိုေတာ့ မႏၱေလး 

မစိုးရိမ္ေက်ာင္းဒကာၾကီးအျဖစ္အပ်က္ကိုေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္။ 

မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္တစ္တိုက္လံုးကို ေရႊခ်ျပီးလွဴခဲ့တဲ့ 

ဒါယကဦးေက်ာ္အေၾကာင္းပါ။

တစ္ေန႕ေတာ့လူတစ္ေယာက္က မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ထဲကို 

၀င္သြားပါတယ္။ ၀င္းသြားေတာ့ သူကျခင္းခတ္ေနတဲ့ 

ဦးဇင္းငါးပါးကိုသြားေတြ႕တယ္။ 

သူျပန္ထြက္လာျပီး ေက်ာင္းဒကာၾကီးဦးေက်ာ္ကို

အိမ္ကိုတန္းသြားေတာ့တာဘဲ။ 

ဒီမွာခင္ဗ်ားလွဴထားတဲ့ ေက်ာင္းကဦးဇင္းေတြက ျခင္းခတ္ေနသဗ်။ 

ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူေျပာလုိက္တာလဲ။ ေျပာလိုက္တာမဟုတ္ဘူး 

က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ျမင္ခဲ့တာ။ ဒါဆိုက်ဳပ္ကိုလိုက္ျပ။ 

ဒါနဲ႕အဲဒီလူကျခင္းခတ္ေနတဲ့ဦးဇင္းေတြ ျခင္းခတ္ေနတဲ့ေနရာကိုလိုက္ျပတယ္။

ေက်ာင္းဒကာဦးေက်ာ္ကလည္းျမင္တယ္။ ျပီးေတာ့ 

ဘယ္ႏွစ္ပါးေတာင္လဲဗ်။ လုိ႕ ရဟန္းအပါးေရကို

ေရတြက္ခိုင္းတယ္။ တြက္ေတာ့ ျခင္းတစ္၀ိုင္း ငါးပါးေပါ့ဗ်ာ။ 

လိုက္ခဲ့ပါဦးဗ်။ ဦးေက်ာ္က အဲဒီလူကို

ဆက္ေခၚတယ္။ အလယ္ကစာ၀ါခ် 

စာက်က္ေနတဲ့ ေက်ာင္းကိုေခၚသြားတယ္။ ေက်ာင္းထဲမွာစာက်က္

ေနၾကတဲ့ ဦးဇင္းေတြ ကိုရင္ေတြ အမ်ားၾကီးကိုေတြ႕ရတယ္။ 

ဦးေက်ာ္ကေမးတယ္။ ခုနျခင္းခတ္ေနတဲ့ သံဃာနဲ႕ အခုစာက်က္ေနတဲ့ 

သံဃာဘယ္သင္းကပိုမ်ားလဲ။ ဟာစာက်က္ေနတဲ့ သံဃာကပိုမ်ားတာ

ေပါ့ဗ်ာ။ အဲခင္ဗ်ားၾကည့္တာ ခင္ဗ်ားျမင္မွာပဲ။ ကုသိုလ္ရခ်င္ရင္ 

ကုသိုလ္ရမည့္ျမင္ကြင္းကိုရွာပါ။

အကုသိုလ္ရခ်င္ရင္ အကုသိုလ္ရမည့္ ျမင္ကြင္းကိုရွာပါ လုိ႔ ဦးေက်ာ္က

 အဲဒီလူကို ေနာက္ဆံုး ဆံုးမ

လြတ္လိုက္တယ္။ ဒါက လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္အနည္းငယ္က 

ဖတ္မိခဲ့သည့္စာပါ။ ဘယ္သူဘယ္၀ါေရးထားမွန္းေတာ့ 

မသိေတာ့ေပမယ့္ ဘာေလာ့ဂါဆရာတစ္ဦးပါပဲ။ 

ဒီလိုထပ္ေရးလိုက္ျခင္းအား အပ်က္ေတြကို 

ကာကြယ္ေပးေနတာလည္းမဟုတ္သလို အားေပးေနတာလည္း

မဟုတ္ပါး။ အရာရာကို ရွဳျမင္သံုးသပ္တဲ့ေနရာမွာ 

ကိုယ့္ေနရာနဲ႕ကိုယ္ျမင္တတ္ဖို႕အေရးၾကီးသလို 

ရာနဲ႕သူ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေပးတတ္ဖုိ႕လည္းအေရးပါတယ္။

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္းအဲသည္လို ေတြ႕ဖူးၾကံဳဖူးပါတယ္။ ရဟန္းေတြ 
ကိုရင္ေတြဘက္က ေကာင္းရင္ ဒါယကာ ဒါယိကာမဘက္က မေကာင္း။ 
ဒါယကာ ဒါယိကာဘက္ကေကာင္းရင္လည္း

ရဟန္းေတြ ကိုရင္ေတြဘက္ကသိပ္မေကာင္းျပန္ေတာ့ဘူး။ 

ဒါအေလးခ်ိန္မညီမွ်လို႕ သာသနာမွာ

ကေမာက္ကမေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ျဖစ္လာတာပါပဲ။ 

တစ္ခ်ိဳ႕ရဟန္းေတြ ကိုရင္ေတြက စာေပ

ပရိယတိၱဘက္မွာ ေတာ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္  ကိုယ္က်င့္သီလပုိင္း 

စိတ္ထားျဖဴစင္မႈအပိုင္း စည္းကမ္းလိုက္နာမႈအပုိင္း ေတြမွာ

ေကာင္းဖို႕အားနည္းေနၾကတာလည္းေတြ႕ေနရပါတယ္။ 

တစ္ခ်ိဳ႕ဦးဇင္းေတြ ကိုရင္ေတြက်ေတာ စာေပ

ပရိယတိၱဘက္မွာ သိပ္မေတာ္ေပမယ့္ ၾကိဳးစားမႈရွိတယ္။ 

ကိုယ္က်င့္သီလပုိင္း စိတ္ထားျဖဴစင္မႈအပိုင္း 

စည္းကမ္းလိုက္နာမႈအပိုင္းေတြမွာ ေတာ္တယ္ေကာင္းတယ္။ 

ဒါမ်ိဳးကိုလည္းေတြ႕ေနရတယ္။..ဆိုေတာ့ လွဴဒါန္းေထာက့္ပံ့ေပးေန

ၾကတဲ့ပစၥည္းေလးဒါယကာ ဒါယိကမမ်ားေတြအေနနဲ႕ ဒါေတြကို 

ခ်ိန္ခြင္ညီမွ်ေအာင္ နားလည္ျပီး ျငွိယူ

ႏုိင္စြမ္းရွိရပါမယ္။ ျမတ္ဗုဒၶ၏သာသနာေတာ္မွာ ေတာ္တဲ့လူလည္းလုိအပ္သလို 

အက်င့္စရဏေကာင္းဖုိ႕လည္း 

တကယ့္ကိုလိုအပ္တာပါပဲ။ ျမတ္ဗုဒၶက ႏွစ္ခုယွဥ္လာရင္ ေတာ္တာထက္ 

အက်င့္စရဏေကာင္းတာက 

ပိုျပီးအားေပးခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူတယ္ဆိုတာ က်မ္းဂန္

အေထာက္အထားေတြက သာဓကပါပဲ။ ႏွစ္ခုလံုးစံုညီရင္ေတာ့ 

ဘာမွကိုေျပာစရာမရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကို ဒါယကာ 

ဒါယိကာမမ်ားအေနနဲ႕ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေပးရံုသက္သက္မဟုတ္ဘဲ 

မိမိတို႕အတြက္ေရာ သာသနာအတြက္ပါအက်ိဳးရွိေအာင္ 

အထူးသိတတ္ဖို႕လိုပါတယ္။

သိတတ္ဖို႕လည္းအထူးၾကိဳးစားရမည္။ 

မိမိတို႕၏လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေပးမႈေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶသာသနာ

ေတာ္သည္ 

အတုိင္းအဆထက္သာလြန္၍ ျပန္႕ပြားတိုးတက္ႏုိင္ပါေစလို႕ 

ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္…။


                                                                            

ဂုဏ္ပကာသနဆိုသည္မွာ...

ဂုဏ္ပကာသနသည္ တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူရဲ႕စိတ္ကို  မည္းနက္ေစတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူရဲ႔စိတ္ကို  ျဖဴစင္ေစတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ေသာသူသည္ ဂုဏ္မကာသနေတြမရွိခင္တုန္းက သူ႕မိတ္ေဆြအေပါင္းသင္းေတြရဲ႕အေပၚမွာ

ရုိးသားျဖဴစင္တယ္၊ သေဘာထားျပည့္၀တယ္၊ မာန္မာနေတြမထားဘူး၊ ေပါင္းသင္းရလြယ္ကူတဲ့သူ

ျဖစ္တယ္။ ဂုဏ္ပကာသနေတြရွိလာတဲ့အခါမွာေတာ့ သူ႕အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြရဲ႕အေပၚမွာ

အျမင္ေတြမၾကည္လင္ မရိုးသားခ်င္တဲ့စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာတယ္။

မာန္မာနေတြၾကီးလာျပီး သေဘာထားေသးသိမ္လာတယ္။ သူ႕အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြေတြကို

အထင္အျမင္ေသးခ်င္လာတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕သူသည္ ဂုဏ္ပကာသနေတြရရွိလာတဲ့အခါ သူ႔မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းေတြရဲ႕

အေပၚမွာ အရင္ကထက္ပိုျပီးရိုးသားျဖဴစင္လာတယ္၊ သေဘာထားေတြပိုျပီးျပည့္၀လာတယ္၊

မာန္မာနေတြပါးသထက္ပါးလာျပီး ေပါင္းသင္းရတာ ပိုျပီးလြယ္ကူလာတယ္၊ ပြင့္လင္းလာတယ္။

သူ႕အေပါင္းအသင္းမိတ္ေတြ ေပ်ာ္ေအာင္လည္းပိုျပီးထားတတ္သလုိ

ပို၍လည္းအေလးထားတတ္လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဂုဏ္ပကာသနဆိုသည္မွာ

 ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြကအစ မိမိတို႕ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ ကို္ယ္တိုင္ ရွာေဖြစု

ေဆာင္းလာႏုိင္သည့္အဆံုးပါပဲ။ မိမိတို႕ရလာသည့္ ဒီဂုဏ္ပကာသနေတြအေၾကာင္းျပဳျပီး

မိမိကိုယ္မိမိတစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ သေဘာထားေတြျပည့္၀လုိ႕မိမိရဲ႕စိတ္ေတြျဖဴစင္ေစျပီး

မိမိဘ၀ကိုရင့္က်က္ေစတာကမွ တကယ့္ဂုဏ္ပကာသနအစစ္ပါပဲ။ လူရဲ႕စိတ္ကိုမည္းနက္ေစျပီး

သေဘာထားေတြေသးသိမ္လာရင္ေတာ့ရထားတဲ့ဂုဏ္ပကာသနေတြသည္အတုလုိ႕သာေခၚဆိုရမွာ

ပါပဲ။ အဲဒီဂုဏ္ပကာသနေတြမ်ားလာေလေလ သေဘာထားေတြေသးသိမ္ျပီး ေပ်ာ္စရာေတြ

ဆံုးရွံဳးလာေလ ေနစရာေနရာေတြပို၍က်ဥ္းေျမာင္းလာေလေလပါပဲ။ ဂုဏ္ပကာသနသည္

လူ႔ေလာကမွာအေနလွႏုိုင္ဖုိ႔ရန္အတြက္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိုဳးႏွင့္လူတိုင္းမွာရွာေဖြၾကိဳးစားရမွာပါပဲ။

 ဒါေပမယ့္ လူရဲ႕စိတ္ကိုျဖဴစင္ေစတဲ့ဂုဏ္ပကာသနကိုရတာက အေကာင္းဆံုးပါ..။

မွတ္တမ္းဝင္ ကမာၻ႔ထိပ္တန္းအခ်က္အလက္မ်ား

အႀကီးဆံုးရထားလမ္းတံတား - Long Bridge Lovisiana. အေမရိကန္ (၇ ကီလိုမီတာ)
* အရွည္ဆံုးငွက္ - ငွက္ကုလားအုတ္
* အေသးဆံုးငွက္ - Humming Bird
* အျမင့္ဆံုးအေဆာက္အဦ - ယူေအအီးႏုိင္ငံ၊ ဒူဘုိုင္းရွိ ၈၂၉.၈ မီတာ (၂၇၂၂
ေပ) ျမင့္သည့္ Burj Khalifa
* အရွည္ဆံုးေရေပးတူးေျမာင္း - Kalakumsky တူးေျမာင္း (၁၂၀၀ ကီလိုမီတာ)
* အျမင့္ဆံုးၿမိဳ႕ႀကီး - Vanchuan, တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ (၅၁၀၀ မီတာ)
* လူေနထုိင္မႈစရိတ္အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕ - တုိက်ိဳ
* အႀကီးဆံုးတုိက္ႀကီး - အာရွ (၄၄၀၀၀၀၀၀ စတုရန္းကီလိုမီတာ)
* အငယ္ဆံုးတုိက္ႀကီး - ၾသစေၾတးလ် (၈၀၆၀ စတုရန္းကီလုိမီတာ)m
* အႀကီးဆံုးႏုိင္ငံ - ႐ုရွား (၁၇၀၇၅၄၀၀ စတုရန္းကီလိုမီတာ)
* အျမင့္ဆံုးကြန္ကရစ္(အုတ္) တမံ - Grande Dixence တမံ၊ ဆြစ္ဇာလန္
* အႀကီးဆံုး(အျမင့္ဆံုး)ေပါင္းမို

းခံုးတမံ - Jinping-1 တမံ၊ တ႐ုတ္၊ ၃၀၅
မီတာ (၁၀၀၁ ေပ) အျမင့္
* အျမင့္ဆံုးေရကာတာတမံ - Nurek တမံ၊ တာဂ်စ္ကစၥတန္၊ ၃၀၀ မီတာ (၉၈၄ ေပ)
(ကမာၻ႔ဒုတိယအျမင့္ဆံုးတမံ)
* အႀကီးဆံုးစိန္ - Cullinan စိန္တံုး (အေလးခ်ိန္ တစ္ေပါင္ခြဲ)
* အခမ္းနားဆံုး အရွည္လ်ားဆံုးကဗ်ာ - Mahabharata (မဟာဘာရတၱ၊ အိႏၵိယ)
* အျမင့္ဆံုးေလယာဥ္ကြင္း - Daulat Beg Oldi, Ladakh (၁၆၈၀၀ ေပ)
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ေရေပးေဝမႈစနစ္ - Lloyd Barrage, ပါကစၥတန္
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုးကြၽန္း - ဂရင္းလန္း
* အႀကီးဆံုးကုန္းေျမေပၚရွိပင္လယ္ - ေျမထဲပင္လယ္
* ကမာၻ႔အျမင့္ဆံုးေတာင္ထိပ္ - ဧဝရတ္ေတာင္ထိပ္ (၈၈၄၀ မီတာ)
* အနက္ဆံုးကန္ - Baikal, ႐ုရွား (၁၉၄၀ မီတာ)
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုးျပတုိက္ - The Hermitage Museum, စိန္႔ပီတာစဘတ္၊ ႐ုရွား
* အႀကီးဆံုးသမုဒၵရာ - ပစိဖိတ္
* အႀကီးဆံုးဥယ်ာဥ္ - Yellow Stone National Park, အေမရိကန္
* အႀကီးဆံုးကြၽန္းဆြယ္ - အာေရးဘီးယား (၃၂၅၀၀၀၀ စတုရန္းကီလုိမီတာ)
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုးေလယာဥ္ - Antonov An-225 Mriya
* အႀကီးဆံုးနန္းေတာ္ - ဗာတီကန္၊ အီတလီ
* အႀကီးဆံုးၿဂိဳလ္ - ဂ်ဴပီတာ (ၾကာသပေတးၿဂိဳလ္)
* အျမင့္ဆံုးကုန္းျပင္ျမင့္ - Pamir (တာဂ်စ္ကစၥတန္ႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္နယ္စပ္)
* လူဦးေရအမ်ားဆံုးႏုိင္ငံ - တ႐ုတ္
* အရွည္ဆံုးဘူတာစႀကၤ ံ - Storvik, ဆြီဒင္
* ကမာၻ႔အရွည္ဆံုးျမစ္ - ႏုိင္းလ္ျမစ္ (၆၆၄၈ ကီလိုမီတာ)
* ကမာၻ႔အေအးဆံုးေဒသ - Verkhoyansk, ဆားဘီးယား
* ကမာၻ႔ပထမဆံုးတံဆိပ္ေခါင္း - Penny Black, ၿဗိတိသွ်
* အႀကီးဆံုးေရဒီယိုတယ္လီစကုတ္ - New Mexico, အေမရိကန္
* GDP အရ ကမာၻ႔အခ်မ္းသာဆံုးႏုိင္ငံ - ဆြစ္ဇာလန္ (တစ္ဦးခ်င္းဝင္ေငြ ၂၁၃၃၀ ေဒၚလာ)
* ကမာၻ႔ပထမဆံုး Tramway - New York (၁၈၃၂)
* အရွည္ဆံုးဥမင္ - Laerdal ဥမင္၊ ေနာ္ေဝး (၂၄.၅ ကီလုိမီတာ)
* အျမင့္ဆံုးမီးေတာင္ - Cotopaxi, Andes, အီေကြေဒါ
* အႀကီးဆံုးမီးေတာင္ - Mauna Lea, ဟာဝုိင္အီ
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုးတံတုိင္း - မဟာတံတုိင္း၊ တ႐ုတ္
* ကမာၻ႔အျမင့္ဆံုးေရတံခြန္ - Angel ေရတံခြန္ (၉၇၉ မီတာ)
* ကမာၻ႔အနိမ့္ဆံုးေရမ်က္ႏွာျပင္ - ပင္လယ္ေသ (ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ေအာက္
၄၂၃ မီတာ/၁၃၈၈ ေပ)
* ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး တိရိစာၦန္ဥယ်ာဥ္ - Kruger National Park, ေတာင္အာဖရိက

ပအို၀္းလူငယ္မ်ားသို႕...

 
မိမိကုိယ္ကို မိမိခ်စ္လွ်င္ မိမိ၏ဘ၀အတြက္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို သိျပီး
ရယူၾကိဳးစားႏုိင္ရမည္ျဖစ္သလို

ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္ခ်စ္လွ်င္လည္း ကိုယ့္လူမ်ိဳးရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုသိျပီး

အေကာင္ထည္ေဖာ္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

လူမ်ိဳးဆိုတာ ပါးစပ္ႏွင့္ခ်စ္တတ္ရံုႏွင့္တိုးတက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ႏွလံုးသားခံစားခ်က္အျပည့္ႏွင့္ ခ်စ္တတ္မွသာလွ်င္ တာ၀န္ကိုသိျပီး

ၾကိဳးစားေဆာင္၇ြက္ေပးမွသာလွ်င္ တိုးတက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။

သမိုင္းအရၾကည့္မယ္ဆိုလွ်င္ တို႕ပအို၀္းလူမ်ိဳးတို႕သမိုင္းသည္

အလြန္ကိုထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား အလြန္႕ကိုေကာင္းခဲ့ပါတယ္။

သမိုင္းအရကေတာ့ ေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕အေျခေနေတြမွာ

ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္မၾကိဳးစားႏုိင္လွ်င္ ေကာင္းခဲ့သည့္

သမိုင္းသည္လည္း တိမ္ျမဳပ္ကြယ္ေပ်ာက္သြားမည္ျဖစ္သလို

ေနာက္လာမည့္အနာဂတ္မွာလည္း ပအို၀္းလူမ်ိဳးဆိုတာ လူသိသူသိ

နည္းသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိအေျခေနအရၾကည့္မယ္ဆိုလွ်င္

ရွမ္းျပည္ကလာတာမွန္သမွ် ပအို၀း္လူမ်ိဳးဘဲျဖစ္ေစ

ပအို၀း္လို႕သိတဲ့သူနည္းပါတယ္ ။ အမ်ားစုမွာ ရွမ္းလူမ်ိဳးလို႕ဘဲသတ္မွတ္ထားခံရတာျဖစ္ပါတယ္။

ရွမ္းျပည္မွာအတူေနထုိင္လို႕ ရွမ္းလူမ်ိဳးလို႕သိတာသဘ၀က်ေပမယ့္

သမိုင္းအစဥ္အလာေကာင္းခဲ့သည့္ တို႕ပအို၀္းလူမ်ိဳးလို႕မသိၾကတာဟာ

၀မ္းနည္းသိမ္ငယ္ဖြယ္လည္းေကာင္းသလို ကိုယ္ကဘဲညံ႔တာလား ေရွ႕ေဆာင္သူကဘဲ

ညံ႔တာလားဆိုတာ ဇ၀ဇ၀ါျဖစ္လာရပါတယ္။။

ဒါေၾကာင့္ေနာက္လူမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ တို႔ပအို၀္း New Generations မ်ားအေနနဲ႕

ပအို၀္းလူမ်ိဳးအေနနဲ႕သီးျခားနာမည္တစ္ခုအျဖစ္ အျခားေသာလူမ်ိဳးမ်ား၏

ႏွလံုးသားမွာ တံဆိပ္အမွတ္အသားမ်ားထင္ေပၚက်န္ရစ္ေအာင္ အဖက္ဖက္မွာ အရင္ကထက္

အဆမကသာလြန္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အ၀တ္အစား ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအတြက္ အမွတ္တံဆိပ္ျဖစ္ေပမယ့္

အရည္အခ်င္းႏွင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္သည္ အ၀တ္အစား ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္အတူ

သာလြန္၍ ထင္ေပၚေစမွာျဖစ္ပါတယ္။

New Generations မ်ား သာလြန္၍ၾကိဳးစားႏုိင္ပါေစ....။

ေဗြ;လကၡဏသာမိ

ေခတၱ- ေ၀င္ဗားရားဏသီး

အိႏၵိယ။

+918127948436

လူ႕ရဲ႕စိတ္ဆိုတာ

ေလာကမွာ တကယ့္ရြံမုန္းစရာေကာင္းတာက မစင္ေတြမဟုတ္ပါဘူး..။
တကယ့္ရြံမုန္းစရာေကာင္းတာက လူ႕ရဲ႕စိတ္ပါဘဲ။
လူ႕ရဲ႕စိတ္ဆိုတာ ေလာကမွာရွိရွိသမွ် အရာအားလံုးကို
မစင္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။
သန္႕ရွင္းေအာင္လုပ္ႏုိင္စြမ္းလည္းရွိပါတယ္။
ရုပ္ရည္လွပေနတဲ့ လူသားတစ္ဦးဟာ စိတ္ေနစိတ္ထားေတြ ပုပ္ေနလွ်င္
အဲဒီလူသားသည္လည္း လူပုပ္ႏွင့္တူသြားတာပါဘဲ။

ရုပ္ဆိုးေနသည့္လူသားတစ္ဦးပင္ျဖစ္လင့္ကစား စိတ္ဓာတ္ေတြ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ေနမယ္ဆိုလွ်င္
အဲဒီလူသားသည္လည္း သန္႕ရွင္းေနသည့္လူသားတစ္ဦးပါဘဲ။
အလြန္ဆန္းၾကယ္တယ္။ အထူးထူးအျပားျပား ေရးျခည္ထားတဲ့ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႏွင့္
တူတယ္လို႕ ျမတ္ဗုဒၶဥပမာေပးထားတယ္။
အဲဒီအထူးထူးအျပားျပား ေရးျခည္ထားတဲ့ ေရာင္စံုပန္းခ်ီကားခ်ပ္ႏွင့္တူသည့္စိတ္သည္
ေကာင္းေသာအမႈႏွင့္ အျခံအရံျပဳျပီး သမၼာသမာဓိ ျဖင့္ တည္ျငိမ္ရင့္က်က္ေအာင္
ထိန္းခ်ဳပ္ေပးႏုိင္ေပးႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ္လိုရာပန္းတိုင္သို႕သြားႏုိင္သည္သာမက
ေလာကၾကီးသည္လည္း လူကိုအမွီျပဳ၍ သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းလို႕ သာယာလွပေနသည့္
ေလာကၾကီးျဖစ္လာမွာအမွန္ပါဘဲ..။

စကၤာပူ ပထမဆံုး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း လီကြမ္ယု ၏ မြတ္ဆလင္အေပၚအျမင္}

မြတ္ဆလင္အဖြဲ ႔အစည္ းေတြနဲ ႔အတုိက္အခံ မျဖစ္ခ်င္ေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္

လင္းလင္းပဲ ေျပာခဲ့ရတယ္ ။ အစၥလမ္ေတြ မမ်ားလာခင္အထိ ငါတို႕နိဳင္ငံ

ဟာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ပဲ တိုးတက္ လာခဲ့တယ္ ။ ဘာေၾကာင့္ မ်ားလဲလို႕

ငါ့အျမင္ကို ေမးရင္ - ဒီ ျပင္ လူေတြက အခ်င္းခ်င္း ေရာေႏွာလို႔ ရတယ္ ။

မိတ္ေဆြဖြဲ႕လို ႔ရတယ္ ။ အျပန္အလွန္ အိ မ္ေထာင္ ျပဳလို႕ရတယ္ ။

အိႏၵိယန္း နဲ ႔တရုတ္ ၊ တရုတ္ နဲ ႔ အိႏၵိယန္း သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း

ဆက္ဆံႏွီးေႏွာ ရတာ ပိုလြယ္တယ္ ။ မြတ္ဆလင္ေတြ နဲ ႔ က်ေတာ့

အဲသလို မဟုတ္ဘူး ။ အဲဒါ အာရပ္ႏိုင္ငံေတြ က မြတ္စလင္ေတြေၾကာင့္ပဲ။

မင္းက မြတ္ဆလင္ကို လက္ထပ္ခ်င္ရင္ မင္းကိုယ္တိုင္လည္း မြတ္ဆလင္

လုပ္ရ ၊ ျဖစ္ရမယ္ ။ ဒါႀကီးက မြတ္ဆလင္ ဘာသာဝင္

မဟုတ္သူ တစ္ေယာက္အတြက္ အေတာ္ခက္တဲ့ ကိစၥႀကီးပဲ ။ ဆိုလုိတာက

လိုက္(ဖ္) စတိုင္ေတြ အကုန္ လံုးေျပာင္း ရတာ ။ မင္း ဗလီတက္ မယ္ဆိုရင္

အာရပ္ ဘာသာ သင္ရတယ္။ ရြတ္ရ ၊ ဖတ္ရ တာကလည္ း အာရပ္ လို ။

အစားအစာေတာင္ မွ အာရပ္ ပံုစံ ။ ဒါက ေက်ာ္လႊားဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္

တဲ့ကိစၥ လို႕ ငါျမင္တယ္ ။ ရာဇာရတႏၷန္ ရဲ ့အိုင္ဒီယိုေလာ္ဂ်ီ ကို

ငါေမြးစားခဲ့တာ ။ ဒီ အခက္အခဲက ဆယ္စုႏွစ္ မ်ားစြာ

ၾကာတာေတာင္ ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ ဖို႕မလြယ္ကူလွဘူး ဆိုတာ

ငါေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ ခဲ့တယ္ ။ အခု လက္ရွိ အဖြဲ ႔ ကို

မရရေအာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ငါတို႕စည္းရုံး ယူခဲ့ ရတာ ။

လက္ရွိ အေျခအေနအရ ငါေျပာမယ္ ။ ဘယ္ လူမ်ိဳး ၊ ဘယ္ဘာသာဝင္

မဆို အလြယ္တကူ နွီးေႏွာေနထိုင္ လို႕ရတယ္ ။ အစၥလာမ္ ကလြဲရင္ ။

လီကြမ္ယု

စကၤာပူ ပထမဆုံးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ။

http://www.lee-kuan-yew.com/

http://www.scribd.com/doc/106758539/Mr-Lee-Kuan-Yew-s-View-on-Islam

သာသနာ့လမ္းစဥ္ဆိုတာ

သာသနာ့လမ္းစဥ္ဆိုတာ “ေစရာသြား၊ ထားရာေန” ဆိုတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္ဝါဒလည္း
မဟုတ္ဘူး။ “ႀကိဳက္သလိုေန၊ အခ်ိန္တန္ရင္ လာကယ္မယ္”လို႔ အာမခံ
တာဝန္ယူထားတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ဝါဒလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊
ကိုယ္ထူကိုယ္ထ၊ ကိုယ္ရကိုယ္ယူ ဆိုတဲ့ ကမၼႆကတာဝါဒသာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဒုကၡ
ကိုယ္ပဲ ႏုတ္ရ, ေလွ်ာ့ရမယ္။ ကိုယ့္ခ်မ္းသာကို ကိုယ္ပဲရေအာင္ယူရမယ္၊
သာသနာဆိုတာ လမ္းခင္းေပးရံု လမ္းညႊန္ေပးရံု လမ္းဖြင့္ေပးရံုပဲ
တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းေပၚေရာက္ေအာင္တက္သြားျပီး သြားရမွာကေတာ့
ကိုယ့္အလုပ္ပါ။
 ( တိပိဋက ေယာ-ဆရာေတာ္)

 ကိုယ့္အတြက္သာၾကည့္တတ္ျပီး သူ႔အတြက္ မၾကည့္တတ္ရင္၊ မ်က္ေမွာက္အတြက္သာ ျမင္တတ္ျပီး
ေနာင္ေရးအတြက္ မျမင္တတ္ရင္ ေလာကီအတြက္သာ ဦးတည္တတ္ျပီး ေလာကုတၱရာအတြက္
ဦးတည္ခ်က္မထားတတ္ရင္ တဖက္မွ်သာျမင္သူျဖစ္လို႔ လူ႔စြမ္းရည္မကံုလံု
မျပည့္စံုေသးပါဘူး။ လူစင္မမီ၊ လူသားမပီသေသးပါဘူး။
(တိပိဋက ေယာ-ဆရာေတာ္)


လူ႔ဘဝဆိုတာ အကာႏွင့္အႏွစ္ ခြဲျခားသိျမင္တတ္မွသာ အကာကိုခြဲျပီး အႏွစ္ကို
ဆြဲထုန္ယူႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အကာေလာက္ကိုသာ အႏွစ္ထင္ေနရင္ (သို႔မဟုတ္)
အကာႏွင့္အႏွစ္  ေျပာင္းျပန္ အျမင္လြဲေနရင္ အဖိုးတန္လွတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ
အႏွစ္မေတြ႔ရေတာ့ဘဲ အကာနဲ႔သာ တဘဝ ဆံုးတတ္ပါတယ္။
(တိပိဋက ေယာ-ဆရာေတာ္)